Signaleren is het in beeld brengen van de signalen van mishandeling en het inschatten in welke mate betrokkenen bereid zijn gebruik te maken van ondersteuning en andere interventies.

Als je als beroepskracht signalen opvangt van mishandeling, wordt van je gevraagd om deze signalen in kaart te brengen. Je kunt hierbij gebruikmaken van de signalenlijsten en de lichaamskaart.

Kennis van signalen is belangrijk. Wat minstens zo belangrijk is, is dat je als beroepskracht een gevoeligheid ontwikkelt voor het herkennen van situaties die afwijken van het normale en die veroorzaakt kunnen worden door mishandeling.

Signalenlijst

Een signalenlijst moet met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt. Het is een hulpmiddel en geen checklist, die naast een vermoeden van partner/ouderenmishandeling kan worden gelegd om te beoordelen of er inderdaad sprake is van mishandeling.

Noteren!

Het is belangrijk om ook de frequentie nauwkeurig te noteren. Noteer bij vermoedens van lichamelijke mishandeling duidelijk de plaats van de verwonding en de verklaring van de vrouw/man.

De kindcheck is vooral gericht op beroepskrachten die contacten hebben met volwassen cliënten. Daarnaast geldt de Kindcheck voor beroepskrachten die zich zorgen maken op basis van oudersignalen terwijl er geen kindsignalen zijn (bijvoorbeeld binnen de kinderopvang en het onderwijs). De Meldcode ondersteunt beroepskrachten bij vermoedens van huiselijk geweld of kindermishandeling, ongeacht de verblijfsstatus van de betrokkenen. De Kindcheck geldt dus ook als het gaat om vermoedens van geweld waarbij mensen zijn betrokken zonder geldige verblijfspapieren, of in een asielprocedure zitten.

In geval van crisis moet je meteen handelen. Je kunt hiervoor bellen met Veilig Thuis 0800-2000.